تهران

از ده اردیبهشت که مصادف است با روز ملی خلیج فارس به این فکر بودم که در این باره مطلبی بنویسم. خیلی هم درباره تنگه هرمز و ارتباط دو نقطه آن با هم از سمت استان مسندم کشور عمان و استان بوشهر ایران تحقیق کردم. این شد که به مطلب امروز رسیدم.
منطقه خلیج فارس در نقشه جایی مشخص شده است که تنگه هرمز ورودی آن از سمت دریای عمان محسوب می‌شود. زمانی این منطقه به دست استعمار پرتغال افتاده بود و برای بازپسگیری آن شاه عباس صفوی تلاش بسیار نمود. نتیجه این تلاش نیز پس گرفتن این منطقه و تبدیل شدن آن به قدرت در منطقه بود. بقدری کار شاه عباس صفوی اهمیت داشت که بندر عباس به نام او ثبت شد.
البته، خلیج فارس چیزی نبود که از دید استکبار و استعمار همچنان پنهان بماند. منابع غنی این منطقه اعم از مروارید، صدف، و آبزیان متنوع و فراوان در کنار نفت و گاز همواره چشم طمع آن‌ها را در پی داشته است. نمونه یکی از تلاش‌های معاصر در این زمینه همین هشت سال جنگ تحمیلی از سال 1359 شمسی است. در این جنگ که بیش از 34 کشور در آن دخالت داشتند، یکی از موثرترین حضورها نقش آمریکا در منطقه است. به جز حمایت تسلیحاتی که ابرقدرت‌های آن زمان از جمله شوروی، آلمان، فرانسه و انگلیس داشتند، آمریکایی‌ها با حضور ناوهای خود قصد داشتند خلیج فارس را نه تنها به تاراج ببرند، بلکه آن را به جهنمی برای ایرانیان تبدیل کنند. به عبارتی دیگر قرار بود مدیریت نبرد در منطقه با هدایت آن‌ها صورت بگیرد، هرچند در زمان‌هایی به صراحت این را اعلام کردند، در بسیاری از زمان‌ها نیز با تمسخر دست به تحریف این واقعیت زدند. زمانی‌که این مهم در میان انبوهی از مسائل انحرافی پنهان می‌شود و گفتمان از مسیر صلح‌آمیز خود خارج می‌شود، چیزی جز تمسخر و یا تحریف می‌تواند باشد؟
برای یادآوری اهمیت حفظ منطقه خلیج فارس و نه تنها این منطقه که ورودی آبهای آزاد برای ایران می‌باشد و دریای خزر، از بسیاری جهات لازم است اقدام شود. یکی از این جهات حفظ ارزش‌های منطقه است. ارزش اینکه جان بسیاری از جانداران منطقه لازم است حفظ شود، شاید یکی از بالاترین مسائلی است که باید در نظر گرفته شود. زمانی بر مردم این منطقه گذشته است که لازم شد با ناوهای آمریکایی با گذشتن از جان مقابله کنند. اینکه دریاچه مصنوعی در کنار پارک جنگلی چیتگر تهران نام شهدای خلیج فارس در جنوب کشور ایران را یدک می‌کشد برای نشان دادن اهمیت این مساله است.
داستان شهدای خلیج فارس نیز حکایت شنیدنی دارد:
شانزده مهر سال 1366 شهید نادر مهدوی همراه با سرداران شهید غلامحسین توسلی، بیژن گرد، نصرالله شفیعی، آبسالانی، محمّدیها، مجید مبارکی شهدای نبرد مستقیم با آمریکا در خلیج فارس، برای انجام گشت زنی، با استفاده از دو فروند قایق و ناوچه طارق به سمت جزیره فارسی حرکت کردند.
پس از رسیدن به جزیره فارسی صدای انفجار مهیب ناشی از انهدام رادار پایگاه فرماندهی توسط بالگردهای آمریکایی را شنیدند و لحظاتی بعد، سردار شهید مهدوی و همرزمانش یک فروند بالگرد کبری MS6 متعلق به نیروهای آمریکایی را بالای سر خود دیدند.
شهید مهدوی بلافاصله نیروهای تحت امر خود را برای انجام عملیات مقابله به مثل فرا خواند، هنوز دقایقی از انهدام رادار فرماندهی نگذشته بود که قایق حامل شهید آبسالان و شهید نصرالله شفیعی نیز هدف اصابت موشک آمریکایی‌ها قرار گرفت. موشک دیگری نیز توسط دشمن به سمت اعضای ناوگروه شلیک شد که به هدف اصابت نکرد و بالگردهای آمریکایی بشدت به طرف ناوچه طارق تیراندازی می‌کردند.
سردار شهید مهدوی و یارانش، تصمیم گرفتند بالگردها را بزنند و پس از پانزده دقیقه درگیری شدید، با استفاده از یک فروند موشک استینگر، یکی از این بالگردها را ساقط کردند. نادر مهدوی به اتفاق بیژن گرد هم به طرف بالگردهای آمریکایی در هوا شلیک می‌کردند و هم در پی گرفتن شهدا و زخمی‌ها از آب بودند که پس از بیست دقیقه رزم جانانه زنده به چنگال دشمن افتادند.
نادر مهدوی بر عرشه ناو جنگی یو اس اس چندبار آماج شکنجه‌های وحشیانه دشمن قرار گرفت و سینه‌ اش با میخ های بلند آهنین سوراخ شد و بدین ترتیب مظلومانه به شهادت رسید.
پس از گذشت شش روز، پیکرهای مطهر شهدا و اسرا از مسقط پایتخت کشور عمان تحویل مقام های ایرانی و از مرز هوایی وارد فرودگاه مهرآباد تهران شد.
یادشان گرامی باد.